Podczas mojej wizyty w Parku Narodowym Sjeverni Velebit zrozumiałem, dlaczego ten fragment chorwackich gór Velebit został wydzielony jako osobny park narodowy.
Od momentu otwarcia parku we wrześniu 1999 roku, ponad 100 km kwadratowych północnej sekcji tego największego chorwackiego pasma górskiego stało się sanktuarium nieskażonej przyrody, gdzie każdy kamień i każdy liść ma swoją historię.
Spis treści
Velebit i jego historia
Już na samym początku mojej wyprawy, historia tego miejsca zaczęła się przed moimi oczami rozwijać. Wiedząc, że od 2017 roku lasy bukowe parku zostały wpisane na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO jako część „Prastarych i pierwotnych lasów bukowych Karpat i innych regionów Europy”, czułem się, jakbym wkroczył do żywej, oddychającej kapsuły czasu, która opowiada ekologiczną historię dynamiki lasów w Europie od ostatniej epoki lodowcowej.
Szlaki, które opowiadają
Przemierzając szlaki Północnego Velebitu, z łatwością zrozumiałem, dlaczego tak wielu przed mną zostało oczarowanych tym miejscem. Szlak Premužicia, nazwany na cześć jego twórcy, leśniczego Ante Premužicia, poprowadził mnie przez najpiękniejsze i najbardziej interesujące części parku. Każdy krok na tym szlaku był jak podróż przez różne strefy klimatyczne i wegetacyjne, odzwierciedlające ogromną różnorodność tego fragmentu Velebitu.
Relikty Przeszłości
Podczas mojego trekkingu, natknąłem się na liczne ruiny, świadectwo czasów, gdy Velebit był zasiedlony przez pasterzy i farmerów. Te opuszczone domy, stodoły i kamienne mury były jak ciche przypomnienie o ludziach, którzy kiedyś tutaj żyli, pracowali i podziwiali te same widoki, które teraz ja miałem przyjemność podziwiać.
Zavižan – serce parku
Dotarcie na szczyt Zavižan, gdzie znajduje się najwyżej położona stacja meteorologiczna w Chorwacji, było jednym z najbardziej niezapomnianych momentów mojej wizyty. Widok rozpościerający się z tej wysokości, na otaczające wyspy Adriatyku i głęboko wcięte kontynentalne strony, był po prostu zapierający dech w piersiach.
Ogród botaniczny
Odwiedziny w znanym Ogrodzie Botanicznym, założonym przez profesora farmakologii i botanika Frana Kušana w 1967 roku, były jak wejście do kapsuły czasu. Każdy krok w ogrodzie był jak podróż przez różnorodność flory gór, od endemitów po gatunki zagrożone wyginięciem.
Wnioski z podróży
Moja wędrówka po Parku Narodowym była nie tylko okazją do podziwiania niesamowitych krajobrazów, ale także do głębszego zrozumienia, jak cenna jest ochrona tych unikalnych ekosystemów. To doświadczenie utwierdziło mnie w przekonaniu, że każdy z nas ma odpowiedzialność za zachowanie takich miejsc dla przyszłych pokoleń.
Zobacz również: 14 wysp w Parku Narodowym Wysp Briońskich
